بقلم الشاعر / سامى النويهى
اللى فيها مش لاقيها
كل أملُه يمشى مِنْها
والبعيد مُشتاق إليها
نفسُه يسمع كلمه عَنْها
اللى فيها ماهوش طايقها
نفسه يبعد عن طريقها
والبعيد طالب تسامحُه
تنسى إنُّه فـ يوم فارقها
اللى فيها ماهوش حاببها
عادى يعنى لو يسيبها
والبعيد بدموعُه يبكى
لما حد بسوء يصيبها
اللى فيها ماهوش شاريها
وان بِعد مش راح يجيها
والبعيد غرقان فى شوقُه
م الحنين ح يموت عليها
اللى فيها قالها ياما
لو تقوللى مع السلامه
والبعيد من يوم ماسابها
حالُه يصعب ع اليتامى
اللى فيها باع هواها
قال ماشوفتش خير معاها
والبعيد حَسْ بقيمتها
قبل ما يودَّع سَماها
اللى فيها قال ياهذا
مش لاقيلها أى عازه
والبعيد عَمّال بيحسِب
إمتى راح ينزل أجازه
